عیار پودر مس چگونه سنجیده می شود؟

مقاومت در برابر خوردگی پودر مس

همه آلیاژهای پودر مس در برابر خوردگی آب شیرین و بخار مقاومت می کنند. در بیشتر محیط های روستایی ، دریایی و صنعتی ، آلیاژهای پودر مس نیز در برابر خوردگی مقاوم هستند. مس در برابر محلولهای شور ، خاک ، مواد معدنی غیر اکسید کننده ، اسیدهای آلی و محلولهای سوزآور مقاوم است. آمونیاک مرطوب ، هالوژن ها ، سولفیدها ، محلول های حاوی یون آمونیاک و اسیدهای اکسید کننده ، مانند اسید نیتریک ، به مس حمله می کنند. همچنین آلیاژهای مس مقاومت ضعیفی در برابر اسیدهای معدنی دارند.

مقاومت خوردگی آلیاژهای پودر مس ناشی از تشکیل فیلم های چسبنده روی سطح مواد است. این فیلم ها نسبت به خوردگی غیر قابل نفوذ هستند بنابراین فلز پایه را از حمله بیشتر محافظت می کند.

آلیاژهای نیکل مس ، آلومینیوم برنج و آلومینیوم مقاومت بالاتری در برابر خوردگی آب شور نشان می دهند.
اکسیداسیون مس مس

اکثر پودر مس وقتی در معرض عناصر خارج از منزل قرار می گیرند ، دارای پتینه سبز-آبی می شوند. رنگ معمولی آن مجسمه آزادی مسی در نیویورک است. برخی از پودر مس پس از طولانی مدت قرار گرفتن در معرض عناصر تیره می شوند و رنگ قهوه ای تا سیاه به خود می گیرند.

برای محافظت از سطح و حفظ رنگ اصلی آلیاژ می توان از پوشش های لاک استفاده کرد. یک پوشش اکریلیک با بنزوتریازول به عنوان یک افزودنی چندین سال در بیشتر شرایط بیرونی و بدون سایش دوام می آورد.
استحکام عملکرد مس

نقطه تسلیم پودر مس به طور دقیق مشخص نشده است. در نتیجه تمایل دارد که به عنوان 0.5٪ پسوند تحت بار یا 0.2٪ جبران شود.

معمولاً استحکام بازدهی 0.5٪ مواد بازپخت شده تقریباً یک سوم مقاومت کششی را ثبت می کند. سخت شدن با کار سرد به این معنی است که مواد کمتر شکل پذیر شده و مقاومت تسلیم به مقاومت کششی نزدیک می شود.
پیوستن به مس

فرآیندهای متداول مانند لحیم کاری ، جوشکاری و لحیم کاری را می توان برای اتصال بیشتر پودر مس استفاده کرد. لحیم کاری اغلب برای اتصالات الکتریکی استفاده می شود. آلیاژهای حاوی سرب بالا برای جوشکاری مناسب نیستند.

مس و آلیاژهای مس نیز می توانند با استفاده از وسایل مکانیکی مانند پرچ و پیچ به هم متصل شوند.
کار گرم و سرد

اگرچه می توان کار را سخت کرد ، اما آلیاژهای مس و مس را می توان هم گرم و هم سرد کار کرد.

شکل پذیری را می توان با پخت مجدد بازیابی کرد. این کار را می توان با یک فرآیند خاص پخت و پز یا از طریق روش جوشکاری یا لحیم کاری به روش تصفیه اتفاقی انجام داد.
مزاج

آلیاژهای مس را می توان با توجه به سطوح مزاج تعیین کرد. مزاج با کار سرد و درجات بعدی پختن منتقل می شود.

مزاجهای معمولی برای آلیاژهای مس عبارتند از:

    نرم
    نیمه سخت
    سخت ، بهار
    فرا بهار

استحکام عملکرد آلیاژهای مس سخت دو سوم مقاومت کششی مواد است.

تعیین مس

سیستمهای تعیین مس ، مشخصات نیستند ، بلکه روشهایی برای شناسایی ترکیبات شیمیایی هستند. الزامات اموال در ASTM ، استانداردهای دولتی و نظامی برای هر ترکیب پوشش داده شده است.

روش تعیین آلیاژهای مس ، توسعه سیستم توسعه یافته توسط صنعت مس و برنج ایالات متحده است. سیستم قدیمی آنها از 3 رقم استفاده می کرد ، سیستم جدید شماره گذاری واحد برای فلزات و آلیاژها (UNS) از پنج رقم استفاده می کند که قبل از آنها حرف C وجود دارد.

به عنوان مثال ، برنج جعلی معروف به آلیاژهای مس 377 تحت سیستم UNS با نام C37700 شناخته می شود. ترکیبات فرفورژه در نامگذاری ها از C10000 تا C79900 گنجانده شده است. آلیاژهای ریخته گری از C80000 تا C99900 اعداد اختصاص داده می شوند

نامهای UNS در جدول زیر خلاصه شده است:
آلیاژهای مس ریخته گری

ماهیت فرایند ریخته گری بدین معناست که بیشتر آلیاژهای مس ریخته گری دارای طیف بیشتری از عناصر آلیاژی نسبت به آلیاژهای فرفورژه هستند.
آلیاژهای مس فرفورژه

آلیاژهای مس فرفورژه با استفاده از انواع روشهای مختلف تولید تولید می شوند. این روشها شامل فرآیندهایی مانند پخت ، سرد کاری ، سخت شدن با عملیات حرارتی یا کاهش استرس می شود.
خانواده های آلیاژی مس

در دسته های فرفورژه و ریخته گری برای آلیاژهای مس ، ترکیبات را می توان به خانواده های اصلی زیر تقسیم کرد:

    مس خالص
    آلیاژهای مس بالا
    برنج
    برنز